Page 3 - demo ksiazki
P. 3

O języku niemieckim


          między obydwoma językami uzupełniają   używana jest austriacka odmiana
          również tzw. internacjonalizmy, czyli   języka niemieckiego (österreichisches

          wyrazy, które posiadają podobną formę   Deutsch) różniąca się akcentem, melodią
          i brzmienie oraz wyrażają tę samą lub   oraz kilkoma tysiącami innych słów,
          zbliżoną treść: produkować (produzieren),   specyficznymi dla tego kraju. W Szwajcarii
          inwestować (investieren), deklamować   natomiast językiem mówionym jest

          (deklamieren). Język niemiecki jest    tzw. Schwytzerdütsch, który różni się
          sam w sobie bardzo bogaty. Przez       o wiele bardziej od standardowego języka
          możliwość łączenia ze sobą słów, jak np.   niemieckiego. Mimo różnych dialektów
          Weltmeisterschaftseröffnungsspiel (mecz   i szeregu odmian język niemiecki jest
          otwarcia mistrzostw świata) słownictwo   jednym z najbardziej popularnych języków

          jest teoretycznie nieskończenie bogate.   na świecie. Choć w swoim rozwoju
          Obok standardowej formy języka, zwanej   przez stulecia język niemiecki przeszedł
          Hochdeutsch, istnieje bardzo dużo      szereg zmian, od pragermańskiego
          dialektów, które używane są w zależności   (urgermanische Sprache) przez

          od danego regionu. Najbardziej         starowysokoniemiecki (Althochdeutsch),
          popularny jest dialekt bawarski (Bairisch)   aż po wysokoniemiecki (Hochdeutsch),
          funkcjonujący w języku mówionym.       to w swej historii odgrywał bardzo ważną
          W Austrii język niemiecki używany jest   rolę i wpłynął na losy Europy i świata.   O języku niemieckim

          oficjalnie w formie pisanej i w szkolnictwie,
          natomiast w języku mówionym

             Przy rzeczownikach (określanie rodzaju) przyjęliśmy następującą metodę:
             •  s – das – rodzaj nijaki,
             •  r – der – rodzaj męski,
             •  e – die – rodzaj żeński.
             Te oznaczenia stoją przed rzeczownikami.
             Natomiast po rzeczownikach, po przecinku, obraliśmy następujący sposób określania liczby
             mnogiej:
             •  - : liczba mnoga rzeczownika jest taka sama jak liczba pojedyncza,
             •  nieodnotowanie zapisu po przecinku – brak liczby mnogiej, co znaczy, że rzeczownik
                występuje tylko w liczbie pojedynczej,
             •  -n, -s, -en, -häuser, -Äpfel – formy liczby mnogiej po dodaniu odpowiednich końcówek,
                fragmentu z przegłosem lub podanie całej formy liczby mnogiej, gdy ta różni się od liczby
                pojedynczej.




                                                                                       3 3
   1   2   3   4   5   6   7   8